Opis

Uran jest ciężkim, kowalnym metalem o wysokiej temperaturze topnienia i dużej aktywności chemicznej. Jest rozpowszechniony w przyrodzie ale jego izotopy są nietrwałe. Wykazuje właściwości paramagnetyczne.

Tablica z charakterystycznymi danymi

Liczba elektronów: 92
Liczba neutronów: : 146
Liczba protonów: 92
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):.--,1.7
Stopień utlenienia: +3, +4, +5, +6
Przewodność elektryczna: 33.3*10⁵ 1/(m*)
Gęstość (293 K): 19.04 g/cm³
Temperatura topnienia:1132°C, 1405 K
Temperatura wrzenia:33818°C, 4091 K
Ciepło właściwe: --
Ciepło topnienia: 27.66 kJ/mol
Ciepło parowania: 422 kJ/mol
Przewodność cieplna: : 27.6 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Uran jest metalem aktywnym chemicznie. W wysokiej temperaturze reaguje z tlenem, wodorem, azotem, węglem i parą wodną. Z powietrzem reaguje już w temperaturze pokojowej. Sproszkowany uran jest piroforyczny. Łatwo rozpuszcza się w kwasie solnym. Z kwasem siarkowym, fosforowym, fluorowodorowym reaguje bardzo powoli, a z kwasem azotowym z umiarkowaną szybkością. Drobno sproszkowany uran reaguje z HNO₃ wybuchowo. Uran metaliczny reaguje z alkaliami. W związkach występuje na +3, +4, +5 i +6 stopniu utlenienia. Jony uranu w roztworach wodnych są barwne: U⁺³ - czerwony, U⁺⁴ - zielony.

Zastosowanie

Uran stosuje się jako paliwo w reaktorach atomowych zarówno w elektrowniach jak i w napędzie atomowym statków. Izotop ²³⁵U służył do konstrukcji bomb atomowych. Izotop ²³⁸U wykorzystuje się do produkcji rozszczepialnego plutonu ¹³⁹Pu. Uranu używa się do barwienia szkła na żółto i datowania izotopowego wieku skał.

Występowanie

Odkryty przez: Martin Klaproth
Miejsce odkrycia: Niemcy
Rok odkrycia: 1789
Pochodzenia nazwy: Od planety Uran.

Zdjęcia