Wstecz
Sr Stront
Nazwa angielska
Strontium
Nazwa łacińska
Strontium

Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
IIA (2)
berylowce
5 38 87.62 ciało stałe

Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d104p65s2


Opis

Stront jest miękkim metalem o jasnoszarej barwie i aktywności chemicznej podobnej do potasu. Sole strontu barwią płomień palnika gazowego na kolor intensywnie czerwony.

 


Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 38
Liczba neutronów: 50
Liczba protonów: 38
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 0.99, 0.95
Stopień utlenienia: +2
Przewodność elektryczna: 43.5*105 1/(m*W)
Gęstość (293 K): 2.54 g/cm3
Temperatura topnienia: 769 °C 1042 K
Temperatura wrzenia: : 1384 °C 1657 K
Ciepło topnienia: 8.2 kJ/mol
Ciepło parowania: 144 kJ/mol
Przewodność cieplna: 35.4 W/(m*K)




Właściwości chemiczne

Stront jest aktywny chemicznie metalem (aktywniejszym niż wapń). Na powietrzu w temperaturze pokojowej pokrywa się szybko warstewką tlenku, a przy potarciu zapala się. Metal ten ulega działaniu wody i alkoholi - reagując bardzo gwałtownie. Jest on silnym reduktorem - wykazuje duże powinowactwo do tlenu. Z azotem tworzy azotek Sr3N2. Reaguje energicznie z fluorowcami tworząc odpowiednie halogenki. Stront ulega na zimno działaniu rozcieńczonych kwasów gwałtownie z nimi reagując. Reaguje z wodorem tworząc wodorek SrH2. Bardzo powoli ulega działaniu stężonego kwasu siarkowego i azotowego.

 


Zastosowanie

Metaliczny stront znajduje ograniczone zastosowanie, głównie jako łapacz gazów przy produkcji lamp radiowych i kineskopowych. Używany jest także w pirotechnice - daje czerwone zabarwienie płomienia.




Występowanie

Stront nie występuje w postaci wolnej - często towarzyszy minerałom wapniowym. Najważniejszymi minerałami strontu są: strontcjanit SrCO3 i celestyt SrSO4. W skorupie ziemskiej zajmuje 22 miejsce pod względem rozpowszechnienia (procenty wagowe). Zawartość strontu w organizmie człowieka wynosi 0.0004% wagowego, natomiast w oceanach na 1000 kilogramów wody przypada 8 gramów czystego strontu.




Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: A. Crawford
Miejsce odkrycia: Szkocja
Rok odkrycia: 1790

Stront otrzymał H. Davy w 1808 roku na drodze elektrolitycznej, poddając elektrolizie chlorek strontu z użyciem katody rtęciowej.




Zdjęcia



Wstecz