Wstecz
Hf Hafn
Nazwa angielska
Hafnium
Nazwa łacińska
Hafnium

Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
IV B (4) - tytanowce 6 6 178.49 ciało stałe
Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d104p65s24d105p66s24f145d2

Opis

Hafn jest srebrzystobiałym metalem przejściowym należącym do 4 grupy układu okresowego. Charakteryzuje się małą ściśliwością i dużą wytrzymałością mechaniczną. Występuje w dwóch odmianach alotropowych. Wykazuje właściwości paramagnetyczne

   

Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 72
Liczba neutronów: :(najbardziej rozpowszechniony lub najstabilniejszy izotop): 106
Liczba protonów: 72
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling):--1.23, 1.3
Stopień utlenienia: +4
Przewodność elektryczna: 29.6*105 1/(m*)
Gęstość (293 K): 13.31 g/cm3
Temperatura topnienia: 2227°C, 2500 K
Temperatura wrzenia: 4603°C, 4876 K
Ciepło właściwe: --
Ciepło topnienia: 26 kJ/mol
Ciepło parowania: --575 kJ/mol
Przewodność cieplna:--23.0 W/(m*K)



Właściwości chemiczne

Hafn jest metalem mało aktywnym chemicznie w temperaturze pokojowej. W wysokiej temperaturze reaguje z tlenem, wodorem, azotem, węglem i parą wodną. Z powietrzem reaguje w temperaturze pokojowej pokrywając się pasywującą warstwą dwutlenku hafnu HfO2. Z kwasami mineralnymi reaguje bardzo powoli. Reaguje z kwasem fluorowodorowym, tworząc łatwo rozpuszczalne heksafluorohafniany [HfF6]2-. Hafn pochłania wodór i tlen. Metal ten występuje na +4 stopniu utlenienia.


Zastosowanie

Hafn stosuje się do wyrobu prętów sterujących w reaktorach atomowych ponieważ cechuje go duża zdolność do pochłaniania neutronów. Jest dobrym materiałem na katody lamp elektronowych i włókien żarówek elektrycznych. Dodatek hafnu do stali podwyższa jej żaroodporność.

 

Występowanie

Hafn jest dość powszechnym pierwiastkiem w przyrodzie - występuje razem z cyrkonem. Nie tworzy własnych minerałów. Zajmuje pod względem rozpowszechnienia w skorupie ziemskiej 31 miejsce (procent wagowy)


 

Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: Dirk Coster, Georg von Heves
Miejsce odkrycia: Dania
Rok odkrycia: 1923
Pochodzenie nazwy: Od  "Hafnia"- łacińskiej nazwy Kopenhagi



Wstecz