Wstecz
Ba Bar
Nazwa angielska
Barium		 Nazwa łacińska
Barium
Grupa Okres Liczba atomowa Liczba masowa Stan skupienia
(20°C,1atm.)
: II A (2)
berylowce		 6 56 137.327 ciało stałe
Konfiguracja elektronowa : 1s22s22p63s23p64s23d104p65s24d105p66s2

Opis

Bar jest miękkim metalem o jasnoszarej barwie i aktywności chemicznej podobnej do potasu. Sole baru barwią płomień palnika gazowego na kolor intensywnie zielony.

Tablica z charakterystycznymi danymi


Liczba elektronów: 56
Liczba neutronów: 81
Liczba protonów: 56
Elektroujemność (Allred-Rochow, Pauling): 0.97, 0.89
Stopień utlenienia: +2
Przewodność elektryczna: 29.4*105 1/(m*W)
Gęstość (293 K): 3.59 g/dm3
Temperatura topnienia: 729 °C 1002 K
Temperatura wrzenia: 1898 °C 2171 K
Ciepło właściwe: 28.1 J/(mol*K)
Ciepło topnienia: 7.1 kJ/mol
Ciepło parowania: 142 kJ/mol
Przewodność cieplna: 18.4 W/(m*K)

Właściwości chemiczne

Bar jest aktywny chemicznie metalem (aktywniejszym niż stront). Na powietrzu w temperaturze pokojowej pokrywa się szybko warstewką tlenku, a po ogrzaniu zapala się. Metal ten ulega działaniu wody i alkoholi - reagując bardzo gwałtownie. Jest on silnym reduktorem - wykazuje duże powinowactwo do tlenu. Z azotem tworzy azotek Ba3N2. Reaguje energicznie z fluorowcami tworząc odpowiednie halogenki. Bar ulega na zimno działaniu rozcieńczonych kwasów gwałtownie z nimi reagując. Reaguje z wodorem tworząc wodorek BaH2. Bardzo powoli ulega działaniu stężonego kwasu siarkowego - tworzy się pasywna warstwa siarczanu baru BaSO4.  

Zastosowanie

Stopy baru z glinem stosowane są jako pochłaniacze gazów w technikach próżniowych. Stopy z niklem stosuje się do wytwarzania elektrod do świec w silnikach spalinowych.

   

Występowanie

Bar nie występuje w postaci wolnej. Najważniejszymi minerałami baru są: witeryt BaCO3 i baryt BaSO4. W skorupie ziemskiej zajmuje 17 miejsce pod względem rozpowszechnienia (procenty wagowe). Zawartość baru w organizmie człowieka wynosi 0.00004% wagowego, natomiast w oceanach na 1000 kilogramów wody przypada 20 mg czystego baru.


Ciekawostki, pochodzenie


Odkryty przez: Humphrey Davy
Miejsce odkrycia: Anglia
Rok odkrycia: 1808
Pochodzenie nazwy: Od greckiego słowa "baros" oznaczającego "ciężki" (lub "gęsty")

W 1808 roku H. Davy otrzymał wolny pierwiastek (zawierający zanieczyszczenia) na drodze elektrolizy. Czysty pierwiastek otrzymał dopiero Guntz w 1901 roku przez redukcję tlenku baru za pomocą glinu.
 

Zdjęcia

Wstecz